Przywołujemy szereg napięciowy metali.
Im większa różnica potencjałów, tym gorzej dla instalacji.
Al (elektroda aluminiowa ma potencjał) minus 1,66 V
CU (elektroda miedziana ma potencjał) plus 0,521 V
Pomiędzy nimi powstaje ogniwo – wyrywane są atomy jednego metalu- w tym przypadku aluminium…
Instalacje powinny być dobierane z metali o jak najmniejszej różnicą potencjałów. Najlepiej gdy jest ona jednorodna, wtedy różnica potencjałów wynosi zero.
Uwaga ta dotyczy tych składników instalacji, które mają kontakt z czynnikiem grzejnym z wodą. To woda + rozpuszczone w niej jony metali tworzą elektrolit.
W obecnie budowanych instalacjach nader spotyka się nieuzasadnione, szkodliwe dla trwałości instalacji łączenie jej składników zbudowanych z różnych metali. Dzieje się tak z ewidentną szkodą dla klientów. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest zwykła niewiedza instalatorów oraz przemilczanie takiego zagrożenia.
Łączenie różnych metali jest dopuszczalne, lecz nie wszystkich metali i tylko pod pewnymi warunkami. Tworzące się na styku ogniwa elektrochemiczne powodują szybkie rozpuszczanie żelaza, cynku czy aluminium.
Odpowiadając stricte na pytanie:
Nie należy łączyć elementów miedzianych i aluminiowych w jednej instalacji, gdyż poprzez wodę która jest elektrolitem następuje korozja elektrochemiczna, której efektem jest erozja –korozja wżerowa, ubytek materiału – a w efekcie jego powolne niszczenie.
W grzejnikach Regulus połączenie miedzi i aluminium jest połączeniem suchym występujące pomiędzy powierzchnią rurek a lamelkami. Woda krążąca w instalacji nie ma żadnego kontaktu z aluminium -ma kontakt wyłącznie z miedzią. Dlatego zjawisko korozji elektrochemicznej w regulusach nie występuje.